laatste verslag van mijn avntuur op Tenerife

hoi allemaal,
Dit is alweer mijn laatste reisverslag, mijn tijd op Tenerife zit er alweer bijna op. Wat is de tijd toch super snel gegaan.
Even denken waar ik zal beginnen…
Stage zit er alweer op. De laatste weken is er natuurlijk nog veel gebeurd maar ik zal even een paar hoogte punten vertellen die ik mij nog kan herinneren.

-Er kwam een hondje in de praktijk.. niet normaal vind ik zelf haha. Het hondje (Yorkshire terriër geloof ik) was helemaal aangekleed. Schoentjes aan, jurkje aan en zelf haar halsband was een parel ketting. Met natuurlijk een strikje in het haar. Het was overigens wel heel schattig om te zien.. maar ik vind dat je je hondje wel een beetje hond moet laten zijn. Maar één ding is zeker ze word wel goed behandeld als een prinses.

-er was een nestje naaktkatten. Wij moeten handschoenen aan bij kittens vanwege ziektes, heel jammer want ze voelen zo lekker zacht. Het waren wel felle krengen. We moesten één kitten met twee personen vasthouden. Ook werd een vaccinatie of iets in de staart gegeven. Dit had ik nog nooit gezien. Ze bloeden wel snel een beetje omdat ze naakt zijn. Ik vond het een leuke ervaring om deze katjes een keer te zien…zowieso op Tenerife had ik ze nog nooit gezien en in de praktijk wist ik ook niet dat je ze toch een beetje anders behandeld.

-Verder kwamen en nog heel wat puppy’s en kittens die niet lekker waren/diarree hadden enz. Heel schattig allemaal, maar ook zielig natuurlijk want ze waren echt nog heel jong. Zo moesten we ook echo’s maken van zo’n klein diertje. Erg lastig want je moet ze met 2 personen vasthouden en ze zijn erg beweeglijk. Omdat ze zo klein zijn past de transducer (hoe kan ik het voor jullie noemen…de kop die je op je buik krijgt zegmaar) niet eens op de buik haha.. wat een geklungel.

-Toen we een keer smorgens aan kwamen was er net een nestje puppy’s geboren in de praktijk. Heel schattig.. De moeder moest ook voor echo dus ik moest haar oppakken, had haar in en deken gewikkeld maar alsnog zaten heel mijn kleren onder het bloed en groene spul dat uit de baarmoeder komt. Ikhad net schone kleren aan dus ik kon weer haha

Verder denk ik dat er niet heel veel bijzonders was, natuurlijk veel andere dingen maar niet die ik onthouden heb en eruit springen.

School had ook nog gebeld naar de kliniek om te vragen hoe ze het vonden gaan met ons. Gek genoeg waren ze helemaal super over ons te spreken. Ze waren heel blij met ons, heel enthousiast. Ze hadden (bijna) nooit zulke studenten gehad. We wisten wel dat ze blij met ons waren dat we er waren.. maar zo blij..hadden we niet verwacht. Dus dat is dan weer heel fijn om te horen. Zo kan ik met een gerust hart naar Nederland terug.

De laatste dagen leken uren te duren, maar uiteindelijk ging het ook best wel weer snel. Toen was uiteindelijk de laatste dag aangebroken. Het zou gewoon een normale zaterdag zijn met alleen afspraken.. Maar er kwam de dag ervoor al een hond die al 2x geopereerd was aan een fractuur van zijn poot terug. Hij had gepeeld en liep raar.. Wij een röntgenfoto maken en bleek de plaat die er in gezet was gewoon gebroken te zijn. Ze zijden dat hij over een week geopereerd zou worden.. maar ze hadden besloten hem op zaterdag te opereren.
Wij zagen de bui al hangen, juist waar we geen zin in hadden want het was een hele lange operatie die we al 2x gezien hadden bij die zelfde hond. En ze zouden pas na 14u beginnen en wij waren om 14u klaar.
We vroegen dus maar van te voren of Alfredo de papieren in wilde vullen maar dat wilde hij aan het eind pas doen..

Toen net voor de operatie zou beginnen roepte Alfredo toch om mijn papieren. Alfredo wilde overal 10 voor geven.. maarja dat kan helaas niet.. alleen maar onvoldoende, voldoende en goed.
GOED dus!
En wij hadden nog iets als bedankje: een mandje met wat Nederlandse producten en ik had nog een leuke foto collage gemaakt met in ned, eng en Spaans bedankt met de vlag.
We hadden gevraagd of Alicia en Paula (receptioniste) er ook bij kwamen zodat we het konden geven.
Ze vonden het echt heel leuk. En we hebben samen alles geproefd. Ook hadden we dropjes, die vonden ze super lekker en de pepernoten ook. Verder: chocola, stroopwafels, kermis zuurstok, speculaas en Nederlandse klompjes. Ze vonden alles super lekker. Veel lekkerder dan het Spaanse snoep hihi.
We hebben een tijd nog gezellig gepraat. En de fotocollage gaan ze inlijsten. Alfredo zei steeds kom over 5 jaar terug. Dus nu moet hij ons wel kunnen herinneren over een paar jaar.

Toen was het tijd voor de operatie, en we mochten gelukkig naar huis. Er waren heel veel andere nieuwe dierenartsen en studenten dus het werd ook te vol dachten wij zelf. Toen zat het er op. Wat was het raar om weg te gaan. Ik zou het ook wel gaan missen. Alfredo zei ik ga jullie echt missen. En paula moest helemaal huilen.

Toen we weg gingen gaven we Alfredo een knuffel en kregen we zelfs een dikke knuffel van Alicia… wat we nooit verwacht hadden. Ze was heel vrolijk. Dat gaf een goed gevoel. We zeiden iedereen gedag en nog even geknuffeld met Paula. Ik weet niet of ik eerder over haar verteld heb maar het is een hele lieve vrouw en werk echt hele veel omdat ze de enige is voor de receptie. Ze was ook heel blij met ons dat e haar een beetje konden helpen met de taken die ze naast de receptie had.

Zo eindigde het avontuur op stage en hadden we nog een paar vrije dagen voor de boeg. We ierde onze laatste dag met een heerlijk zelfgemaakte Mojito boven op het dak in het lekkere zonnetje. Nu gaan we nog even genieten. Helaas is het weer niet super lekker. Zo is het heel warm, dan weer veel wind en laats was het om 15u pik donker en begon het te stort regenen.. toen waren we in de stad.. maar gelukkig hadden we een paraplu gekocht.
Maar het weer mag de pret niet bederven. We vervelen ons een beetje, hebben al veel gezien maar hebben ons toch vermaakt en nog wat nieuwe dingen ontdekt. Nu nog even en dan zit het er op.

Mijn koffer is al half ingepakt en we gaan nog even alles schoonmaken deze dagen. En dan is het tijd om terug te vliegen.

Ik heb het super naar mijn zin gehad. Gezellig samen met Ilse in een huis, wie had gedacht dat we dat zo lang vol zouden houden zonder ruzie.. twee meiden haha. Het ging super goed en ik vond het heerlijk om op mijzelf te zijn en voor mezelf te zorgen. Lekker koken, wassen en doen wat we willen.
En natuurlijk de super ervaring van stage, nieuwe cultuur en alles wat we gedaan en gezien hebben.

Ik zal het missen en vind het jammer om weg te gaan. Maar ook weer lekker om naar Nederland te gaan want ik mis bas heel erg en kan ik iedereen die thuis wacht weer zien want hier heb je alleen elkaar. En natuurlijk de beestjes om niet te vergeten.
En natuurlijk weer lekker werken! Het zal ook wel een druk jaar worden… Als alles goed gaat ben ik hopelijk het eind van dit schooljaar klaar met mijn opleiding en kan er hopelijk weer een nieuw avontuur beginnen!

Ojaa.. ik kan helaas geen foto’s laten zien want een paar dagen terug begon mijn mobiel uit het niets te trillen en wilde niet meer aan.. Dus even afwachten tot thuis en dan even na laten kijken en anders tijd voor een nieuwe.

Ik hoop dat ik niks vergeten ben te vertellen wat ik nog graag met jullie wilde delen.
En anders spreek ik jullie thuis weer! Tot ziens…

Heel veel liefs uit Tenerife xxx Sharon